Aslına bakarsanız bu bir gezi sayılmaz, buram buram tarih kokan bu seyahatimizde eskileri yad edip hüzünlendik, güldük, ağladık, gözlerimizde canlandırdık yutkunamadık, nefes alamadık ya da göğsümüz kabardı. Tarihten bir kaç defter sayfasıydı sadece bu. Çanakkale Savaşının yaşandığı bölgeler, şehitlikler, anıtlar bizi 19 Şubat 1915 yılına götürüp getiriyordu. Tabi biz gezmeye devam ettik, ettikçe de yeni hikayeler dinledik. Şimdi biraz üstün körü olsa da aklımda kalan üç-beş anıyı paylaşayım.
Çanakkale boğazından birkaç resimle devam edelim turumuza.
Yukarıdaki görselde Çanakkale Savaşında ölen anzak askerlerinin bir anıtı var üzerinde “ADLARI SONSUZA KADAR YAŞAYACAK” yazıyor. İnsan tarihi bilince bir şey diyemiyor. Sonuçta bir çoğu askerlerin kandırılarak savaşa getirilmiş.
Bu görsel ise savaşta kullandığımız mevzileri gösteriyor.
Torununun elinden tutmuş Çanakkale Gazisi olan bir dede heykeli
İnsanların bir şey söylemeden önce fikirleri olmalı. Burada yatan şehitler nerelerden gelip savaşa katılmışlar herkes gidip görmeli. Ve hepsi bizim dedelerimiz, dayılarımız, amcalarımız ve hiç sorgulamadan yorum yapıyoruz insan önce kendine sormalı neden diye. Bu savaş neden verildi kim içindi veya ne içindi , canını bizim atalarımız yıllarca neden feda etti. Ve en acı soruyu soruyorum, biz ne yapıyoruz onların canını feda ettiği şey için. Soracak çok soru var ama devam edelim.
Burası da bir mescid gittiğimizde namaz kılabilmemiz için
Daha önce de bahsetmiştik bunlar mevziler, yeri gelmiş atalarımız savaşta iki mevzi arası 3 metre mesafede çarpışmışlar. Yani düşman 3 metre önlerindeymiş. Namazını kılan mevziye geçiyor son namazı olduğunu biliyor arkasındaki namaza duruyor namaz bitince mevziye giriyor. Peki ya şimdi öleceğinizi bile bile kim girer bu mevziye.
Yukarıdaki görsel ise Yeni Zellanda anısına yaptırılmış. Üzerinde “8 AĞUSTOS 1915 YENİ ZELLANDA SAVAŞ KUVVETLERİ ASKERLERİNİN ONURUNA. ” yazıyor. Altında ise bir not var “Dünyanın diğer ucundan” diye.
Üsteğmen Nazif Çakmak Şehitliği
Mareşal Fevzi Çakmak’ın kardeşi Nazif Çakmak burada bölüğünün önünde süngü hücumu ile düşman siperlerine atıldığı sırada şehit olmuş 8 Ağustos 1915.
Allah Rahmet Eylesin Mekanı Cennet Olsun.
Sana dar gelmeyecek makberi kimler kazsın ?
Gömelim gel seni tarihe desem sığmazsın.
Ey şehit oğlu şehit isteme benden makber.
Sana ağuşunu açmış duruyor Peygamber.
Çanakkale Savaşı’nda, 1 metrekareye 6000 mermi düştüğü hesaplanmıştır. Bu dünya savaşları tarihinin en yüksek oranıdır. İki merminin havada çarpışma olasılığı 600 milyonda bir iken, Çanakkale’de bu şekilde çarpışmış onlarca mermi bulunmuştur.
I. Dünya Savaşı‘nda Gelibolu Yarımadası, tarihin gördüğü en kanlı savaşlardan birine sahne oldu. İngilizlerin 205 bin, Fransızların ise 47 bin zayiat verdiği savaşta Türk tarafının zayiatı konusunda farklı sayılar ortaya çıkmıştır.[1] 5. Ordu Komutanlığının Başkomutanlık Vekaletine sunduğu zayiat raporlarına göre Türklerin zayiatı toplamda 213.882’dir. Yoğun zayiat nedeniyle ölen askerlerin defnedilmesi her iki taraf adına da ciddi bir soruna dönüşmüştü. Dar bir alanda biriken ölüler, tek kişilik mezarlar yerine toplu mezarlara gömülmek durumunda kaldı.
Çanakkale Şehitleri Anıtı, Çanakkale il sınırları içindeki Gelibolu Yarımadası‘nda, Çanakkale Boğazı‘nın ucunda Morto Koyu önündeki Hisarlık Tepe üzerinde yer alan anıt.
1915 yılında I. Dünya Savaşı sırasında Çanakkale Savaşları‘nda hayatını kaybeden Türk askerlerin anısına yaptırıldı. Dört ayak ve bir kubbeden oluşan 41,7 metre yüksekliğindeki yapı, Feridun Kip, İsmail Utkular ve Doğan Erginbaş tarafından tasarlanmıştır. Temeli 17 Nisan 1954 tarihinde atılmış ve 21 Ağustos 1960 tarihinde ziyarete açılmıştır.
Ve ayrıca anıtta kullanılan taş sayısının şehitlerimizin sayısı ile aynı olduğu söylenir.
Ve işte meşhur Seyit Onbaşı deniz savaşının tüm şiddetiyle devam ettiği bir anda, vinci bozulan topun 275 kg’lık mermisini, TEK BAŞINA kaldırarak topa yerleştirmiş ve sağ kalan arkadaşıyla birlikte ateş ederek (Batmaz denilen) OCEAN zırhlısının dümen tertibatına isabet kaydetmiştir.
Aslında anlatılacak çok şey var ama dediğim gibi, bu sadece birkaç sayfasıydı geri kalan sayfaları araştırmak herkesin kendi görevidir. Nusret mayın gemisinden bahsetmedik mesela Kazım Karabekir Paşa’dan bahsetmedik daha nice kahramanlarımızdan. Uyanıp kendimize gelmenin vakti gelmedi mi sizce de. Lafı fazla uzatmayalım eğer ki Çanakkale’ye gitmeye karar verirseniz mutlaka bir Tur şirketi ile Rehber eşliğinde gitmenizi öneririm yoksa sadece ne olduğunu anlamadan gezer fotoğraf çeker ve dönersiniz. Bir sonraki Gezi de görüşmek dileğiyle, Kalın sağlıcakla…